gallego

Concello de Muros · Concellería de Turismo Declarada Conxunto histórico en 1970, foi fundada polo rei Sancho IV o Bravo no século XIII. Chegou aos nosos días conservando o seu entramado medieval case intacto, que se caracteriza por un sen fin de canellóns estreitos, algúns deles sen saída, que lle outorgan esa imaxe de labirinto que no seu día cumpriu unha función defensiva. A tipoloxía de vivenda muradá está composta por un baixo aportalado en arco apuntado ou de medio punto que en ocasións queda por debaixo do nivel das rúas e un ou dous pisos onde resalta a presenza de consis- tentes balcóns corridos con balaustrada de ferro for- xado, soportados por grandes ménsulas de cantería. Na actualidade estes baixos fan a función de paseo cuberto. Todos estes edificios combínanse ao longo das rúas con outras edificacións máis actuais onde o movemento mo- dernista deixou a súa pegada, e con casas antigas ás que se incorporaron galerías, seguindo a moda de finais do século XIX. Tamén atoparemos toda unha serie de capelas espalladas polo casco antigo, a maioría de fundación privada, e que foron construídas na súa totalidade durante os séculos XVII e XVIII. A igrexa parroquial, Santa María do Campo (actual igrexa parroquial de San Pedro de Muros) ten a súa orixe no século XII, pero dela só se conserva a portada principal. Na actualidade obsérvanse diversos estilos froito das remodelacións que sufriu ao longo do tempo. Así apré- cianse partes barrocas na torre e no pórtico realizadas no século XVIII grazas ao gremio do mar. Pero o estilo que predomina é o chamado gótico “mariñeiro” datado no século XV. Falamos dun antigo muíño de mareas construído ao carón do río Valdexería na segunda década so século XIX, sendo o máis grande de Galicia e un dos máis importantes de Europa. A finais dese mesmo século, construíuse o edificio anexo dedicado primeiro a serradoiro e pasando a ser no 1914 unha casa de baños, coñecida como os “Baños de Santa Rita”, especializada na curación de enfermidades de tipo reumático con auga do mar e algas mariñas Concello de Muros · Concellería de Turismo Declarada Conxunto histórico en 1970, foi fundada polo rei Sancho IV o Bravo no século XIII. Chegou aos nosos días conservando o seu entramado medieval case intacto, que se caracteriza por un sen fin de canellóns estreitos, algúns deles sen saída, que lle outorgan esa imaxe de labirinto que no seu día cumpriu unha función defensiva. A tipoloxía de vivenda muradá está composta por un baixo aportalado en arco apuntado ou de medio punto que en ocasións queda por debaixo do nivel das rúas e un ou dous pisos onde resalta a presenza de consis- tentes balcóns corridos con balaustrada de ferro for- xado, soportados por grandes ménsulas de cantería. Na actualidade estes baixos fan a función de paseo cuberto. Todos estes edificios combínanse ao longo das rúas con outras edificacións máis actuais onde o movemento mo- dernista deixou a súa pegada, e con casas antigas ás que se incorporaron galerías, seguindo a moda de finais do século XIX. Tamén atoparemos toda unha serie de capelas espalladas polo casco antigo, a maioría de fundación privada, e que foron construídas na súa totalidade durante os séculos XVII e XVIII. A igrexa parroquial, Santa María do Campo (actual igrexa parroquial de San Pedro de Muros) ten a súa orixe no século XII, pero dela só se conserva a portada principal. Na actualidade obsérvanse diversos estilos froito das remodelacións que sufriu ao longo do tempo. Así apré- cianse partes barrocas na torre e no pórtico realizadas no século XVIII grazas ao gremio do mar. Pero o estilo que predomina é o chamado gótico “mariñeiro” datado no século XV. Falamos dun antigo muíño de mareas construído ao carón do río Valdexería na segunda década so século XIX, sendo o máis grande de Galicia e un dos máis importantes de Europa. A finais dese mesmo século, construíuse o edificio anexo dedicado primeiro a serradoiro e pasando a ser no 1914 unha casa de baños, coñecida como os “Baños de Santa Rita”, especializada na curación de enfermidades de tipo reumático con auga do mar e algas mariñas Os petroglifos coñecidos do noso concello están repartidos pola maioría das parroquias, con especial incidencia nas de Serres e Louro. Ata o de agora interveuse en tres estacións de arte rupestre, en Cova da Bruxa (outubro 2006), Laxe das Rodas (setembro 2007), e Naraio I (setembro do 2008), investigacións levadas a cabo polo “Grupo de Estudos para a Prehistoria do Noroeste (GEPN)”, Departamento de Historia I, Facultade de Historia, Universidade de Santiago de Compostela. Os obxectivos fundamentais deste tipo de proxectos son de carácter científico, social, cultural e educativo. Os gravados rupestres ou petroglifos son manifestacións simbólicas das comunidades prehistóricas, e pódense considerar unha das manifestacións culturais máis interesantes da prehistoria galega. O repertorio figurativo dos petroglif

español

Ayuntamiento de Muros · Concejalía de Turismo Declarado Conjunto Histórico en 1970, fue fundado por el rey Sancho IV el Bravo en el siglo XIII. Ha sobrevivido hasta nuestros días, conservando su entramado medieval casi intacto, que se caracteriza por una corriente interminable de canelones estrechos, algunos de ellos callejones sin salida, que le dan esa imagen de laberinto que en su día cumplió una función defensiva. La tipología de vivienda amurallada se compone de una bajo provisto en arco apuntado o semicircular que a veces está por debajo del nivel de la calle y uno o dos pisos donde la presencia de los balcones de las carpas corren con balaustrada de hierro para- jade, sostenido por grandes ménsulas de piedra. En la actualidad estos bajos hacen la función de caminar cubierto. Todos estos edificios se combinan a lo largo de las calles con otros edificios más actuales donde el movimiento dernista dejó su huella, y con alas de casas viejas qué galerías se incorporaron, siguiendo la moda de finales del siglo XIX. También encontraremos una serie de capillas repartidas por el casco antiguo, la mayoría de fundación privada, y que fueron construidas en su totalidad durante los siglos XVII y XVIII.La iglesia parroquial de Santa María do Campo (actual iglesia parroquial de San Pedro de Muros) Tiene su origen en el siglo XII, pero solo se conserva la portada principal. En el presente Se observan varios estilos como resultado de las renovaciones que ha sufrido a lo largo del tiempo. Así que aprendí Las partes barrocas de la torre y el pórtico se realizaron en el siglo XVIII gracias al gremio. del mar. Pero el estilo predominante es el llamado gótico "marinero" que data del siglo XV. Hablamos de un antiguo molino de mareas construido junto al río Valdexería en la segunda década del siglo XIX, siendo el más grande de Galicia y uno de los más importantes de Europa. A finales de ese mismo siglo, se construyó el edificio anexo, primero dedicado a los aserraderos y convirtiéndose en 1914 en un casa de baños, conocida como los "Baños de Santa Rita", especializada en la cura de enfermedades reumáticas con agua de mar y algas Ayuntamiento de Muros · Concejalía de Turismo Declarado Conjunto Histórico en 1970, fue fundado por el rey Sancho IV el Bravo en el siglo XIII.Ha sobrevivido hasta nuestros días, conservando su entramado medieval casi intacto, que se caracteriza por una corriente interminable de canelones estrechos, algunos de ellos callejones sin salida, que le dan esa imagen de laberinto que en su día cumplió una función defensiva. La tipología de vivienda amurallada se compone de una bajo provisto en arco apuntado o semicircular que a veces está por debajo del nivel de la calle y uno o dos pisos donde la presencia de los balcones de las carpas corren con balaustrada de hierro para- jade, sostenido por grandes ménsulas de piedra. En la actualidad estos bajos hacen la función de caminar cubierto. Todos estos edificios se combinan a lo largo de las calles con otros edificios más actuales donde el movimiento dernista dejó su huella, y con alas de casas viejas qué galerías se incorporaron, siguiendo la moda de finales del siglo XIX. También encontraremos una serie de capillas repartidas por el casco antiguo, la mayoría de fundación privada, y que fueron construidas en su totalidad durante los siglos XVII y XVIII. La iglesia parroquial de Santa María do Campo (actual iglesia parroquial de San Pedro de Muros) Tiene su origen en el siglo XII, pero solo se conserva la portada principal.En el presente Se observan varios estilos como resultado de las renovaciones que ha sufrido a lo largo del tiempo. Así que aprendí Las partes barrocas de la torre y el pórtico se realizaron en el siglo XVIII gracias al gremio. del mar. Pero el estilo predominante es el llamado gótico "marinero" que data del siglo XV. Hablamos de un antiguo molino de mareas construido junto al río Valdexería en la segunda década del siglo XIX, siendo el más grande de Galicia y uno de los más importantes de Europa. A finales de ese mismo siglo, se construyó el edificio anexo, primero dedicado a los aserraderos y convirtiéndose en 1914 en un casa de baños, conocida como los "Baños de Santa Rita", especializada en la cura de enfermedades reumáticas con agua de mar y algas Los petroglifos conocidos de nuestro municipio están distribuidos por la mayoría de las parroquias, con especial incidencia en los de Serres y Louro. Hasta el momento ha intervenido en tres estaciones de arte rupestre, en Cova da Bruxa (octubre 2006), Laxe das Rodas (septiembre de 2007) y Naraio I (septiembre de 2008), investigación llevada a cabo por el “Grupo de Estudio para la Prehistoria del Noroeste (GEPN) ”, Departamento de Historia I, Facultad de Historia, Universidad de Santiago de Compostela.Los objetivos fundamentales de este tipo de proyectos son de carácter científico, social, cultural y educativo. Los grabados rupestres o petroglifos son manifestaciones simbólicas de comunidades prehistórica, y puede considerarse una de las manifestaciones culturales más interesantes de la prehistoria gallega. El repertorio figurativo de los petroglifos

¿Cómo utilizo el diccionario gallego-español?

Este sitio web proporciona diccionarios con los idiomas enumerados en el sitio web diccionarioespanol.es. Cuando el usuario visita la página web (https://diccionarioespanol.es), acepta la Política de privacidad y los Términos de servicio. diccionarioespanol.es se reserva el derecho de modificar los Términos de servicio y la Política de privacidad. Los nuevos documentos actualizados serán publicados aquí. Este sitio proporciona servicios de diccionario de diferentes idiomas. No garantizamos los resultados de la palabra que intenta buscar en el sitio web diccionarioespanol.es. Hacemos nuestro mejor esfuerzo para mantener el sitio actualizado. Puede haber contenido inapropiado para los niños. Siempre hacemos nuestro mejor esfuerzo para mantener nuestras redes limpias. Si ve algo incorrecto, contáctenos en →"Contacto", lo corregiremos.


Política de Privacidad

Los proveedores, incluido Google, utilizan cookies para mostrar anuncios relevantes ateniéndose las visitas anteriores de un usuario a su sitio web o a otros sitios web. El uso de cookies de publicidad permite a Google y a sus socios mostrar anuncios basados en las visitas realizadas por los usuarios a sus sitios web o a otros sitios web de Internet. Los usuarios pueden inhabilitar la publicidad personalizada. Para ello, deberán acceder a Preferencias de anuncios. (También puede explicarles que, si no desean que otros proveedores utilicen las cookies para la publicidad personalizada, deberán acceder a www.aboutads.info.)